PORTEKİZLİ denizciler 1598 yılında Hint Okyanusu’ndaki Mauritius Adaları’na ulaştıklarında o güne kadar görmedikleri bir kuşla karşılaştılar, dodo kuşu. İri cüssesi, büyük kıvrık gagası ve yaklaşık 20-23 kilogram ağırlığıyla oldukça farklı bir kuştu. İri yapısına karşın kanatları küçük olduğu için uçamayan sayılı kuşlardan biriydi dodo. Denizciler adaya ayak bastığında onları çocuksu bir saflıkla karşıladı. Gemiciler ise onun bu dostça yaklaşımını ‘aptallık’ olarak değerlendirdi ve kendisine DODO ismini de bu yüzden verdiler. ‘Dodo’, aptal demekti çünkü. Yanlarına yaklaşan dodoları sopalarla vurarak öldürüp sofralarına taşıdılar. Uçamadıkları için toprak üzerine yaptıkları yuvalara bırakılan yumurtalar denizciler tarafından toplanmaya başlandı. Asırlar boyu Mauritius Adaları’nın ortamında tehlikeden uzak yaşamını sürdüren dodoların sayısı hızla azalmaya başladı. Gemiciler tarafından adaya getirilen köpekler de onlarla avlanmaya başladı. Yeni avcıları karşısında çaresiz dodoların ölümü ve yumurtaların toplanması nedeniyle yeni yavruların oluşmaması, dodo neslini yok etti. Yalnızca dodonun sindirim sisteminden geçtikten sonra tohumları çimlenebilen ‘calvaria’ ağacı da yavaş yavaş ortadan kayboldu. Tohumları ile beslenip, onları çimlenebilecek duruma getirecek dodo yok olmuştu çünkü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder